Deze week was ik voor de Schrijverscentrale in bibliotheek Veldhoven. Er kwamen vier groepen 3 op bezoek. De bibliotheek had de klassen al ruim voorzien van mijn boeken, zoals de inmiddels bekende serie Blitz! en de nieuwe serie Game-lezen. De kinderen zagen het nieuwste boek Zar en het slijmmonster op mijn tafel staan en doken er gretig op af. Ze wilden allemaal weten hoe het verder ging met Zar en Lina!
‘Ik ben zo blij met deze serie,’ zei de bibliothecaresse tegen mij. ‘Eindelijk boeken om niet-lezers aan het lezen te krijgen!’
Mark Baars illustreert deze boeken met een 3d-tekenprogramma zodat het er echt uitziet als een game.
De boeken
Vorig jaar verschenen er bij uitgeverij Zwijsen 4 boekjes over Zar en Lina met oplopend AVI in de serie ik lees.
Dit jaar is Zar en het slijmmonster verschenen en deze zomer komen er nog 2 boeken in een nieuwe serie: Game-lezen.
pas op voor de tor – AVI start
op zoek naar een ring – AVI M3
Aan de kant, draak! AVI E3
Gevaar in de mist – AVI M4
Zar en het slijmmonster – AVI E4
Zar en de zwevende zombies – AVI E4
Zar en het vriendenfeest – AVI E4
En daarna? Ik hoop dat ik verder mag schrijven, bijvoorbeeld op AVI M5 of E5.
Concept
Ik ben deze boeken gaan schrijven, omdat ik spannende verhalen wilde schrijven voor beginnende lezers. Bijna alle kinderen kennen verschillende game-werelden. Ze begrijpen de regels die er gelden en de gevaren die de spelers kunnen tegenkomen. De spelers krijgen soms gevaarlijke opdrachten, die ze moeten oplossen. De verhalen zijn spannend, maar niet agressief. De spelers werken samen en de monsters worden eerder met slimmigheidjes dan met bruut geweld verslagen.
Recensies
De recensenten van Biblion zijn erg positief over deze serie, ook al moest ik wel lachen om enkele opmerkingen. Ik denk dat sommigen volwassenen moeite hebben met het begrijpen van de game-omgeving. Bij pas op voor de tor vroeg de recensent zich af waar de torren vandaan kwamen en waarom ze Zar aanvallen. In een ‘gewoon’ verhaal heeft elk personage natuurlijk een motief. Maar in een game zijn er gewoon monsters en die vallen aan omdat dat is wat monsters doen. Daar hebben ze geen reden voor.
Bij Aan de kant draak! werd opgemerkt dat een pan op het vuur laten staan niet zo veilig is. Gelukkig is het spel niet in brand gevlogen!
Ook de redacteuren moeten soms even wennen. Ik kreeg bijvoorbeeld de suggesties om de titel van een hoofdstuk te veranderen in ‘Gevecht op leven en dood’. Echter: spelers kunnen in mijn boeken verzwakt raken, maar ze gaan niet ‘dood’. Ze leven namelijk niet. Ik vind het belangrijk om steeds te benadrukken dat het een game-wereld is. Spelers zijn wel bang dat ze het spel verliezen en dan raken ze alles kwijt. Dan moeten ze opnieuw beginnen. Ook monsters en dergelijke gaan niet ‘dood’. Ze worden verslagen en verdwijnen dan.
Blijkbaar leeft de lezers zo mee met de spelers, dat de figuurtjes toch in het hoofd gaan ‘leven’. De lezer verplaatst zich in de gedachten en gevoelens van de spelers en zo voegt het een extra dimensie toe aan de game-wereld die kinderen kennen.
Ik merk dat ik daardoor veel voorzichtiger ben met geweld dan in een game. In Minecraft kunnen dieren worden omgetoverd tot biefstuk, maar mijn spelers verbouwen groente en fruit en zijn verplicht vegetariër. Dit wordt echter niet benoemd. Ik heb een uitgebreid document gemaakt met alle regels en figuren van het spel, maar dat is vooral bedoeld voor mijzelf, de illustrator en de uitgever.
Mijn zoon met autisme en weinig geduld voor lezen is gek op het boek op zoek naar een ring. Hij is momenteel gek op minecraft dus dit boek sluit daar mooi p aan. Hoe gaaf is het dan dat er nog meer boeken van zijn! Ik hoop dat er meerdere verhalen komen op elk niveau, hij zit nu op e3. Nog 5 op elk niveau zou helemaal mooi zijn ;-)