In november 2024 werd ik wakker met het zinnetje Er zit een woordje los in mij in mijn hoofd.
Ik had griep, dus alle tijd om er verder over na te denken en dat resulteerde in het gedicht Zoek je mee?
Janneke Ipenburg maakte er een prachtige tekening bij en Stichting Lezen verstuurde het als nieuwjaarskaart.
Ik wil het gedicht graag met je delen. Laten we samen op zoek gaan naar verbinding.
Woorden doen ertoe. Negatieve woorden zorgen voor een negatief gevoel.
Als je maar vaak genoeg asielcrisis zegt, denken mensen dat die crisis er is.
Als een een genocide een conflict noemt, verhul je wat er gebeurt.
Welke woorden missen we?
Welk woord mis jij in je eigen leven?
Welke woorden zouden we in de maatschappij vaker kunnen gebruiken?
Woordenslinger
Wellicht is het gedicht bruikbaar in jouw klas voor een leuke opdracht.
Welk woord denken de kinderen dat ontbreekt in het gedicht?
Schrijf het woord op in een mooie sierletter en hang het in de klas, in woordwolkjes aan een slinger of aan de muur.
Een mooi positief begin van het jaar. Hieronder vind je de tekst ook los.
Zoek je mee?
Er zit een woordje los in mij.
Het dwarrelt door mijn lijf
ergens tussen buik en lies,
een woord zoals verlies.
Mijn verstand kan er niet bij.
Het woord is als een losse moer,
klein, maar essentieel
voor het geheel.
Het rinkelt tussen hart en long,
glijdt ongrijpbaar langs mijn tong,
zonder zich te laten vangen.
Het is een woord zoals verlangen.
Het rammelt niet alleen in mij,
maar in de hele maatschappij.
Het is een woord als elastiek
dat dingen kan verbinden.
Alles kraakt en piept en knarst.
Waar is dat losse onderdeel
dat zich niet laat vinden?
