“Welke boeken van mij hebben jullie al gelezen?” vroeg ik afgelopen dinsdag aan groep 5/6.

“Wil jij met mij,” zei een jongen. “We hebben plaatjes gekeken.”

“Ja, iets met Stapje,” vulde een andere jongen aan.

Een hoop gegiechel.

Ik had al in de boekenlijst gezien dat dit boek met 45 liefdesgedichten voor pubers door de bibliotheek in de klas was gebracht.

“Ik heb het niet bij me,” zei ik. “Het is eigenlijk voor pubers. Jullie zijn er nog te jong voor. Misschien kunnen jullie volgend jaar met Lentekriebels een paar gedichten lezen …”.

(Lentekriebels is een project over seksuele voorlichting, dat op veel scholen gedaan wordt).

“Ik ga het boek wel halen,” riep weer een andere jongen en weg was hij. We zaten in een speellokaal.

Ondertussen zette ik het boek maar op het digibord. Ik had het digitaal op de iPad bij me. Ik had de gedichten al een tijd niet voorgelezen, maar kende ze nog uit mijn hoofd en heb er met plezier een aantal voorgedragen (ondertussen loerend naar de leerkrachten of ze nerveus werden). De meesten zijn wel geschikt voor groep 5/6, maar Stapje moesten ze stiekem maar zelf lezen.

Doodstil luisterden ze, met af en toe een lach als het een grappig gedicht was. Is het moeilijk om jongens aan het lezen te krijgen? Of om ze voor poëzie te interesseren? Nee, hoor. Met leuke plaatjes erbij lukt dat wel!

De tekeningen zijn van Annet Schaap.

26 totaal aantal vertoningen, 2 aantal vertoningen vandaag