Eén i-ding voor alles

De iPad is een reuze handig apparaat. Ik loop er vaak mee door het huis en als ik wat serviesgoed naar de keuken wil brengen of in de tuin ga zitten met een rosé gebruik ik de iPad als dienblad. Voor de foto deed ik het even zonder smartcover, maar mijn schaaltje gleed eraf. Kapot. Dus: don’t try this at home! Datzelfde geldt voor sommige filmpjes die hierna komen.

Eén apparaat voor alles

Ik vind het fascinerend dat één apparaat zoveel andere vervangt. Ik heb in mijn auto een ingebouwde navigatie met touchscreen waar ik ook mijn iPod/iPad op kan aansluiten voor muziek: dat lijkt er dus wel wat op. Vanmorgen betrapte ik mezelf erop dat ik erop naar de buienradar wilde kijken. Tevergeefs. Andersom kan de iPad best de autonavigatie vervangen. In plaats van de televisie zet ik steeds vaker de iPad aan. Muziek op cd? Dat lijkt eeuwen geleden! Gewoon Spotify op iPad. Ik ben laatst een nieuw boek gaan schrijven: meteen op de iPad. Koken? iPad erbij voor het recept. Mijn dochter zei een paar jaar geleden dat ze horloges overdreven vond: je had toch een telefoon? Ze heeft gelijk gekregen. Ik draag geen horloge meer sinds ik een iPad heb. Ik heb geen papieren agenda meer. Ik heb nog wel een gewoon fototoestel en zocht laatst vergeefs hoe ik daarmee een foto kon twitteren. Waarom kan één apparaat niet gewoon alles?

De iPad vervangt dus veel gereedschap en apparaten. Onder andere: horloge, spiegel, camera, kompas, waterpas, seismograaf, muziekinstrument, vergrootglas, dobbelstenen, agenda en wekker. Maar dit is pas het begin. Er komt een tijd dat iedereen zijn eigen ‘ding’ heeft. Dat ding doet alles wat je wilt. Je wordt ermee geboren. Of anders krijg je het al snel daarna. Eerst een babyding, dan een kleuterding en kinderding. En tenslotte je échte i-ding.