De meeste grote wegen hebben een verhoogde middenberm. Kruispunten zijn er niet. Af en toe is er een u-turn, zodat je kunt keren als je aan de andere kant van de weg wilt wezen. Het is extreem rustig op de weg en, hoewel iedereen maar wat doet, letten bestuurders goed op elkaar en op voetgangers. Er zijn veel verkeersdrempels waar auto’s stapvoets overheen rijden, dus het is geen probleem om zo’n grote weg over te steken. Lees verder
Om zes uur ’s ochtends wacht de toeristenauto voor het huis om ons naar Luxor te brengen. We zouden eerst met een gewone personenauto, maar die mocht niet langs de check points. Daarna zouden we met een privé toeristenbusje gaan, maar het werd een Toyota Corolla met het logo van Rhama Tours op de zijkant. Een toeristenauto dus. Lees verder
Deze week staat het stukje Bezorgde ouder dat ik eerder schreef en op dit blog plaatste in Libelle. Ze hebben het wel een beetje ingekort en aangepast aan de ‘Libellestijl’. Dat wist ik en ik heb me daar expres niet mee bemoeid, want ik was wel nieuwsgierig wat de Libellestijl dan is en hoe ze het zouden aanpassen. Ik heb wel gevraagd of er kinderboekenschrijfster achter mijn naam mocht, want met mijn naamsbekendheid is het nog niet zo heel best gesteld. Ik merk vaak op scholen dat kinderen en leerkrachten mijn boeken wel kennen, maar niet weten dat het van mij is. We hebben nog nooit iets van u gelezen, zeggen ze dan. En als ik mijn boeken uit mijn koffer haal, blijken ze er toch een aantal te kennen. Lees verder
Mijn zoon zit op Terschelling met vrienden. Dat gaat waarschijnlijk wel goed. De politie heeft nog niet gebeld en ze zouden bij overlast scherper optreden dit jaar. Toch wilde ik gisteren zijn stem even horen. Er werd niet opgenomen. Zijn mobiel lag aan de oplader hoorde ik, toen hij een uurtje later terug belde. Zijn stem klonk opgewekt en volwassen. Mooi zo: die kan ik weer een paar dagen loslaten.
Lees verder
Gisteren is Gerrit Komrij overleden. Een groot gemis voor de Nederlandse literatuur. Ik wens de familie en nabestaanden veel sterkte. Het laatst jaar ‘sprak’ ik hem wel eens op Facebook, maar ik heb hem nooit bedankt. Toch ben ik hem wel iets verschuldigd. Lees verder
Vroeger dacht ik dat schrijvers het grootse deel van de dag nadachten, een pijpje rookten en wandelingetjes maakten om de bloedsdoorstroming in de hersenen te bevorderen. Vervolgens schreven ze een paar uur verwoed aan hun roman. Tijdens de maaltijd waren ze humeurig tegen hun echtgenoot en kinderen, die hun aandacht afleiden met banale zaken. Liever dronken ze een borrel met bevriende schrijvers om over werk en inspiratie te praten. Lees verder
Zaterdag 4 februari 2012 nam de elfjarige Livius de trein van Amsterdam naar Heerlen, waar zijn moeder, die in Vaals woont, hem zou komen ophalen. Hij doet dat één keer per maand. Een hele reis, maar dat heeft hij er wel voor over om zijn moeder te zien. Lees verder
Een reactie is een antwoord. Eerst is er iets en daarna is er de reactie.
Maar stel nu dat de reactie er is het eerst is. Heeft dat dan invloed op het iets? Ik denk het wel. Lees verder
Vandaag is het in Nederland en Nederlandstalig België Gedichtendag. Deze dag wordt georganiseerd door Poetry International en Stichting Lezen Vlaanderen. Ik vind het belangrijk dat er regelmatig aandacht is voor gedichten. Gedichten hebben dat nodig en dichters ook. Ik neem soms zelfs ook een gedichtendag: dan mag ik even spijbelen van het echte werk en wat mijmeren, woordspelen en rijmen. Lees verder
