Vorig jaar schreef ik een kort verhaal over een stervende vrouw, die tot ieders verbazing doorleeft en zelfs een terugkerende levenslust krijgt. De aanleiding was mijn verbazing over ouderen die verzorgingstehuizen moesten verlaten om weer zelfstandig te gaan wonen. Er werd een appartement voor hen ingericht. Ze konden weer gaan koken en met wat thuiszorg zichzelf redden. Maar die mensen worden toch gewoon ouder? Hoelang duurt het voordat ze opnieuw in een zorgcentrum terecht komen? Denken de beleidsmakers soms dat oude mensen jonger kunnen worden?

Hieronder het verhaal.

Ze had al dagen niet gedronken

2004
‘Vandaag is ze niet meer bij kennis geweest,’ fluisterde de verpleegster. Ik nam plaats op de stoel naast het bed. De zitting voelde nog warm. Uit de radio tinkelde klassieke muziek. Met een vochtig washandje depte ik oma’s lippen en vroeg: ‘Hoe is het?’
Ze opende haar ogen. Was het een reflex of herkende ze mijn stem? Lees verder →