Mijn dochter (18) bladert trots door een stapel bioscoopkaartjes en somt, voorzien van een kort commentaar, de films op die ze afgelopen maanden heeft gezien. Net als haar beste vrienden heeft ze een abonnement op Pathé, dus een film meer of minder maakt niet uit. Regelmatig belt ze dat ze niet thuis eet, omdat ze in Amsterdam of Haarlem nog een film doet.
Naast studieboeken voor haar opleiding leest ze nauwelijks. Ze is nooit zo’n lezer geweest. Op vakantie, als iedereen op de camping ’s avonds bij het gloeikousje of een zaklamp probeerde genoeg licht in zijn leesboek te vangen, kakelde ze er verveeld doorheen. ‘Het is vakántie, mam, dan ga ik niet lézen!’ Lezen deed ze voor school. Ik probeerde gedichten voor te lezen en te bespreken, maar ook dat sloeg niet aan. Mijn zoon kon het wel waarderen.
Wij geven dus wel het voorbeeld. En ik heb veel voorgelezen toen ze klein was. Later las ze zelf Polleke en Soppie (Sophie). Maar ze keek toch liever films. Mijn man nam van televisie jeugdseries op, zoals Pippi Langkous, Floris, Familie van der Ploeg, Broertjes, Buurman en Buurman. Deze videobanden zijn grijs gespeeld.
Ik probeer op scholen kinderen aan het lezen te krijgen door over het belang van verhalen te vertellen. In een groep 3 waar ik laatst was, vroeg ik de kinderen een lijstje te malen met verhalen die ze al kenden en bij hun lievelingsverhaal een tekening te maken. De blaadjes bleven leeg. ‘Donald Duck? Sponge Bob?’ vroeg ik.
‘Ja!’ Driftig begonnen ze te schrijven en tekenen. Mijn zoon was op de lagere school ook Donald Duck verslaafd. Hij leerde er heel veel uitdrukkingen, beeldspraak en moeilijke woorden van. En hij las mijn boeken, waarbij hij me aanmoedigde weer eens wat nieuws te schrijven, want hij had zin in een leuk boek. Hij las mijn manuscripten en gaf me feedback. Later las hij Grijze Jager stuk. Nu leest hij dikke Engelse fantasy novels en hij kijkt Engelse films en series.
Ik doe nog een poging, terwijl mijn dochter door haar bioscoopkaartjes bladert.
‘Waarom lees je nooit een boek?’
Dochter: ‘Bij films onthoud je het verhaal beter.’
‘Maar niet alle boeken zijn verfilmd.’
Dochter: ‘Dan zijn ze blijkbaar niet goed genoeg.’
Tevreden bergt ze haar kaartjes op.
