Vrijdag 3 maart ben ik als schoolschrijver begonnen op PCB Valentijnschool. Afgelopen vrijdag zou ik verder gaan met het programma van in totaal zeven lessen, maar ik werd ziek. Ik had al vijf dagen griep met keelpijn en vanaf woensdag kon ik alleen nog maar fluisteren. Even dacht ik: dan doe ik de lessen fluisterend, maar dat schijnt heel slecht te zijn voor je stem.
Drie dagen was ik met stomheid geslagen. Sprakeloos. Zaterdag kwam mijn stem weer een klein beetje terug. Als ik probeerde te praten, klonk het als kwaken. ‘Misschien verander je langzaam in een eend,’ dacht mijn dochter. Ik moest denken aan een griezelig boek, waarin een man ’s ochtends wakker wordt en merkt dat hij langzaam verandert in een dikke, zwarte bromvlieg. Brr… Ik heb mezelf daarna goed in de gaten gehouden, maar ik zie nog geen snavel, zwemvliezen en donsveertjes.
Ik hoest nog steeds, maar ik ga heel erg mijn best doen om vrijdag beter te zijn. Veel kinderen worden thuis niet voorgelezen. Soms kunnen de ouders niet lezen of ze spreken geen Nederlands. Omdat ik de ouders vanaf het begin bij het project wil betrekken heb ik de kinderen gevraagd of ze aan hun ouders willen vragen om een verhaal over vroeger te vertellen. Over toen hun ouders kinderen waren. Misschien hebben ze iets speciaal meegemaakt? Waar wonden ze toen, wat deden ze, hoe was het op school? Ik wil de kinderen laten merken dat hun eigen leven en dat van hun familie ook een verhaal is. Er kwamen meteen al verhalen los. Deze verhalen kunnen we in latere lessen gebruiken om een nieuw verhaal van te maken.
Verder zijn de kinderen begonnen met opschrijven welke boeken ze al kennen en een tekening te maken bij hun lievelingsboek. Ik ben erg benieuwd en kan niet wachten tot ik vrijdag weer naar de school mag!
Alle schoolschrijvers houden een blog bij op de site van De schoolschrijver. Het is erg inspirerend om te zien wat iedereen doet. Elek schrijver pakt het op zijn eigen manier aan. Daar zijn we schrijvers voor: lekker eigenwijs!
