Speciaal voor deze winters dagen een voorleesverhaal voor peuters en kleuters uit de bundel Boris en Katinka, Sokjes in de fluitketel. Alleen voor eigen gebruik. Niet verder verspreiden of publiceren. Lees verder →

Bij aankomst in Hurghada brengt Ayman ons van de luchthaven naar een grote supermarkt buiten de stad, met een doolhof van een parkeerplaats ervoor, bijna leeg. ‘Hier is alles te krijgen. In Safaga alleen kleine supermarkten,’ legt hij uit. Moe van een dag reizen, besluiten we nog even door te zetten en flink in te slaan, al is het lastig om te weten wat we nu wel en straks niet meer kunnen krijgen. We nemen een ‘Duits’ brood mee. Olie, azijn, cornflakes, yoghurt, groente. Ayman zegt dat we bronwater met prik moeten kopen, dat is alleen hier te krijgen. Maar dat hoeven we niet. We willen liever bier en wijn, maar dat wordt alleen in bars verkocht. Ayman heeft zijn eigen kanalen en belooft ons bier te brengen. Dezelfde avond nog bezorgt hij ons 24 blikjes Sakara, 4%.

Lees verder →

Alle resorts hebben een tuin met paadjes, perkjes met palmbomen, bloeiende cactussen en struiken en een stukje gras. Een tuin is luxe. Luxe voor de toeristen. De straat van ons appartement ziet er vergeleken met de omgeving van een resort armoedig uit. Er is geen bestrating en weinig groen. Toch doen de Duitse eigenaren van deze kleine appartementencomplexen hun best om tuintjes aan te leggen. Er wordt voor de voordeur en langs de straat druk gemetseld, gesproeid en geplant. Vandaag kwam er zelfs een jeep van een tuincentrum langs. Lees verder →